Od dnia 25 luty 2022 r. w Islandii nie obowiązują żadne ograniczenia w zgromadzeniach w związku z epidemią COVID-19
Nie ma ograniczeń liczby osób uczestniczących w zgromadzeniach
Nie obowiązują zasady dystansu społecznego
W żadnym miejscu nie ma obowiązku noszenia maseczek
Nie obowiązują ograniczenia dotyczące jakiegokolwiek typu działalności, obowiązek rejestrowania gości ani ograniczenia godzin otwarcia
Zachęca się do stosowania środków ochrony osobistej przeciwko zakażeniu i do wykonywania testów w razie objawów infekcji.
Powierzchnie często dotykane przez wiele osób, np. klamki i poręcze, należy regularnie dokładnie czyścić i dezynfekować.
Zapewnić dostęp do środków dezynfekujących przy wejściach oraz w pobliżu powierzchni dotykanych przez dużą liczbę osób, takich jak ekrany dotykowe, wózki i kasy fiskalne.
Kiedy pandemia COVID-19 dynamicznie rozwijała się w marcu 2020 r., było jasne, że konieczne są działania, które pozwolą zapobiec gwałtownemu wzrostowi liczby zakażeń i powiązanemu obciążeniu systemu ochrony zdrowia i społeczeństwa. Chroniłyby one również najbardziej wrażliwe grupy społeczne, osoby starsze i osoby z niedoborami odporności. W związku z tym zachęcano ludzi do stosowania osobistych środków zapobiegania zakażeniom, takich jak mycie i spryskiwanie rąk środkiem dezynfekującym, upewnianie się, że nie kichają i nie kaszlą w ręce, oraz utrzymywanie czystości powierzchni wspólnych. Dodatkowo później podjęto działania publiczne i wydano przepisy dotyczące limitów zgromadzeń publicznych, obowiązku noszenia masek i zasad bliskości.
Zakaz zgromadzeń publicznych został po raz pierwszy wprowadzony 16 marca 2020 r., a limit został ustalony dla zgromadzeń 100 lub większej liczby osób. Już 22 marca przepisy zostały jeszcze bardziej zaostrzone i ustalono limit 20 osób. Ograniczenia dotyczące zgromadzeń publicznych były stosowane przez całą pandemię, choć sporadycznie, aż do 25 lutego 2022 r., kiedy wszystkie ograniczenia w Islandii zostały zniesione. Kiedy zasady były najostrzejsze, w spotkaniu mogło uczestniczyć tylko 10 osób, ale w najłagodniejszym wydaniu limit ustalono na 2000 osób. Bywały jednak momenty, kiedy obowiązywały jeszcze ostrzejsze zalecenia, np. na północy Fiordów Zachodnich, gdzie w kwietniu 2020 r. wszystko było zamknięte, a liczba osób na spotkaniu została ograniczona do 5 osób.
Pomimo ogólnych ograniczeń dotyczących zgromadzeń, specjalne zasady miały zastosowanie do różnych form działalności, takich jak sklepy i usługi, ponieważ ograniczenia mogły uwzględniać wielkość lokalu, to, czy goście siedzieli na miejscach, czy wszyscy byli zwróceni w tym samym kierunku i tak dalej. Islandzka Konfederacja Sportu ustaliła zasady dotyczące działań podczas pandemii i określiła liczbę gości jako procent licencji na prowadzenie obiektu, na przykład na basenach i w centrach fitness. Właściciele różnych firm wprowadzili wkrótce przegrody, na przykład w restauracjach, dzięki czemu można było przyjąć więcej osób niż bez tego rozwiązania, bez niekorzystnego wpływu na środki profilaktyki zakażeń.
W niektórych okresach pandemii postanowiono zamknąć wszystkie siłownie, baseny, miejsca spotkań i bary. Ponadto godziny otwarcia restauracji były mocno ograniczone w zależności od rozwoju pandemii w danym momencie.
Pod koniec sierpnia 2021 r. wprowadzono nową zasadę, zgodnie z którą można było przyjąć więcej osób niż zwykle, a nawet odstąpić od zasad dotyczących maksymalnej liczby osób na imprezach, pod warunkiem, że wszyscy goście przedstawią ujemny wynik szybkiego testu, który był nie starszy niż 48 godzin. Oczekiwano zatem, że szczególnie negatywny wpływ COVID-19 na sztukę i kulturę można ograniczyć.
Na początku pandemii używanie maseczek nie było wymagane, ale jesienią 2020 r. wydano rozporządzenie, zgodnie z którym maseczek należało używać podczas prac wymagających pozostawania w bliskiej odległości, takich jak salony fryzjerskie i salony masażu, ale także w transporcie publicznym innym niż autobusy.
Obowiązek noszenia maseczek istniał również tam, gdzie nie można było przestrzegać przepisów dotyczących zachowania odpowiedniej odległości. Zgłaszano też przypadki właścicieli restauracji oraz przedstawicieli sklepów i usług ustalających zasady używania maseczek wykraczające poza przepisy.
W pewnych okresach, gdy pandemia narastała, maski nakładano w sklepach i centrach handlowych, a także w restauracjach i na widowiskach.
Ustalono specjalne zasady dotyczące dystansu między osobami, które były uważane za niespokrewnione. W ten sposób wprowadzono tzw. zasadę dwóch metrów, która była powszechna we wszystkich usługach, i proszono o jej respektowanie. Wiele firm i organizacji umieszczało na przykład znaki na podłodze, aby pomóc ludziom wskazać potrzebną odległość. W okresach, w których liczba zakażeń spadała, różnica ta była skracana do jednego metra, ale potem ponownie wydłużana, gdy konieczne było zaostrzenie przepisów.
Ograniczenia dotyczące odległości i obowiązek noszenia maseczek często szły w parze, dlatego proszono o zachowanie dystansu, ale jeśli nie było to możliwe, obowiązywało noszenie maseczki.
Gdy pandemia zaczęła się rozwijać, a przepisy zaczęły się mnożyć, poszukiwano sposobów na uproszczenie zasad i ich prezentacji. Dlatego między innymi powstał barwny system ostrzegania przed COVID-19. Został on wprowadzony na początku grudnia 2020 r. Cała Islandia była wtedy oznaczona kolorem czerwonym, co stanowiło najwyższy poziom ryzyka, ale każdemu kolorowi przypisano określone kryteria w zakresie ograniczeń dotyczących zgromadzeń publicznych i działalności szkół, a mapa Islandii była publikowana na stronie covid.is. Celem systemu było zwiększenie przewidywalności pandemii i umożliwienie ludziom podejmowania świadomych decyzji dotyczących własnego zachowania na podstawie ryzyka zakażenia.
W lipcu 2021 r. zniesiono wszelkie ograniczenia dotyczące zgromadzeń publicznych, ponieważ sytuacja pandemiczna była bardzo dobra; również szczepienia były w toku i wiązano z nimi wysokie oczekiwania. Kiedy jednak odkryto, że szczepienia nie wystarczają do powstrzymania przenoszenia nowych szczepów wirusa, ponownie podjęto działania. System wczesnego ostrzegania nie był jednak stosowany, ponieważ przyczyny, dla których został opracowany, znacznie się zmieniły wraz z ogólnymi szczepieniami.
Ustanowiono specjalne przepisy dotyczące funkcjonowania szkół. Określały one między innymi liczbę dzieci w każdej sali, liczbę personelu, przemieszanie grup, obowiązek noszenia maseczek, ograniczenia odległości i inne. W pierwszej fali COVID-19 wiosną 2020 r. postanowiono naprzemiennie uczyć dzieci w wieku przedszkolnym i uczniów szkół podstawowych w grupach liczących do 20 osób. Oznaczało to na przykład, że w większości przedszkoli i szkół podstawowych dzieci uczęszczały do szkoły tylko co drugi dzień. Jednocześnie kształcenie na odległość było prawie wyłącznie stosowane w szkołach wyższych i na uniwersytetach.
W miarę rozwoju pandemii stało się jednak jasne, że ważne jest podjęcie prób maksymalnego ograniczenia zakłóceń w codziennym życiu dzieci, a zatem starać się dostosować, aby umożliwić wszystkim dzieciom przebywanie w szkole przez cały dzień. Dokonano tego poprzez dalsze stosowanie przegród, czasami zamykanych stołówek, ograniczonej komunikacji w czasie zabawy, noszenia maseczek przez starsze dzieci i personel, zakaz wstępu rodziców na teren szkoły i nie tylko.
Te same zasady obowiązywały w przypadku zajęć sportowych i rekreacyjnych dla dzieci.
Dzieci w wieku przedszkolnym zostały zwolnione zarówno z zasady 2 metrów, jak i używania maseczek, ponieważ nie były wystarczająco dojrzałe.
Wszystkie te ograniczenia wynikały z ustawy o chorobach zakaźnych oraz z rozporządzenia Ministra.
Reakcja władz Islandii oraz cele działań podejmowanych w związku z pandemią COVID-19 są jasne od samego początku. Głównym celem jest zapewnienie, by kluczowa infrastruktura Islandii, w szczególności opieka zdrowotnej, była w stanie sprostać dodatkowym obciążeniom nieuchronnie związanym z chorobą.
Biuro Izby lekarskiej i Departamentu Ochrony Ludności jest odpowiedzialne za prowadzenie strony covid.is Strona jest regularnie aktualizowana.
