Kwarantanna nie jest już stosowana w celu kontrolowania rozprzestrzeniania się COVID-19 w Islandii.
Zespół ds. śledzenia zakażeń przy głównym epidemiologu i ochrony ludności działał od początku epidemii w lutym 2020 r. do momentu zniesienia kwarantanny w dniu 11 lutego 2022 r. Śledzenie zakażeń prowadzono poprzez szczegółową rozmowę z osobami, u których zdiagnozowano COVID-19, aby dowiedzieć się, z kim miały kontakt, zanim zauważono objawy, co oznaczało, że również te osoby zostały tym samym prawdopodobnie zakażone. Później korzystano z formularza online, a następnie, w razie potrzeby, wykonywano połączenie telefoniczne.
Osoby, które miały rozległe kontakty z osobą zakażoną, gdy osoba ta była traktowana jako zakaźna, były narażone na zakażenie. Osoby narażone poddawano kwarantannie, aby uniknąć zakażeń u innych. Dzień, w którym ludzie po raz ostatni spotkali się z osobą zakażoną, nazywano dniem ekspozycji.
Podczas śledzenia zakażeń uwzględniano, jak długo osoba zakażona pozostawała w kontakcie z innymi ludźmi i jaka odległość dzieliła te osoby. Ważny był również czas spędzony razem i bliska, wielokrotna komunikacja. To samo dotyczyło długiego przebywania w pomieszczeniach w tym samym domu lub miejscu pracy i w obszarach wspólnych. W miarę postępowania pandemii i upowszechnienia się noszenia maseczek, używanie maseczek stało się ważniejsze przy podejmowaniu decyzji dotyczących kwarantanny.
Na pewien czas zniesiono zasady kwarantanny dla osób, które przyjęły szczepionkę, a kiedy kwarantanna została wycofana, brano również pod uwagę status szczepienia.
Izolacja dotyczyła osób, u których potwierdzono zakażenie wirusem wywołującym COVID-19, ale które nie wymagały pobytu w szpitalu.Specjalne środki ostrożności stosowano w przypadku osób, które prawdopodobnie były narażone, ale ryzyko zakażenia uznano za niewielkie.
Ta ilustracja przedstawia, w ujęciu miesięcznym, odsetek osób, które były na kwarantannie, gdy rozpoznano u nich COVID-19. Jak widać, odsetek ten wzrastał i malał podczas pandemii, ale ponieważ liczba zakażeń w społeczeństwie gwałtownie wzrosła, odsetek osób, u których rozpoznanie postawiono podczas kwarantanny, często tymczasowo malał. Średnio około 58% chorych pozostawało na kwarantannie w momencie rozpoznania, kiedy rozważa się pandemię jako całość.
W czasie kwarantanny ludzie musieli separować się od innych, mogli wychodzić wyłącznie na spacer w pobliżu swojego domu lub miejsca zamieszkania, ale nie mogli chodzić do pracy, szkoły, sklepów lub innych popularnych miejsc. Tym samym przyjaciele i bliscy musieli dbać o ich domowe zakupy oraz zostawiać towary poza domem i miejscem zamieszkania. Wiele osób skorzystało również z możliwości zakupów online i dostawy do domu. Podczas pandemii zaobserwowano znaczny wzrost w kwestii zakupów online.
Osób odbywających kwarantannę w domu dotyczyły specjalne zasady. Osoby objęte kwarantanną musiały odseparować się od innych członków rodziny, mieć dostęp do własnej toalety i nie tylko. Jednak członkowie rodziny, którzy byli narażeni w tym samym czasie, mogli zostać poddani kwarantannie razem. Zasady te zmieniły się nieco w miarę postępowania pandemii. Przez większość czasu trwania pandemii rodzice małych dzieci, które musiały poddać się kwarantannie, musieli im towarzyszyć.
Jeśli osoby zostały poddane kwarantannie w tym samym domu, w którym mieszkała osoba przebywająca w izolacji, wówczas kwarantanna kończyła się ujemnym wynikiem testu PCR dzień po zakończeniu izolacji. Jeśli zakażenie COVID-19 zostało wykryte u członka gospodarstwa domowego poddanego kwarantannie, kwarantanna innych osób była przedłużana do dnia po zakończeniu izolacji tego członka gospodarstwa domowego.
Początkowo kwarantanna trwała 14 dni od dnia ekspozycji. Dzięki lepszemu poznaniu dróg przenoszenia i możliwości ustalenia, kiedy doszło do zakażenia, jeśli wystąpiło, jesienią 2020 r. stało się możliwe skrócenie kwarantanny do 7 dni pod warunkiem uzyskania ujemnego wyniku testu PCR w ostatnim dniu. W styczniu 2021 r. kwarantanna została skrócona do 5 dni na tych samych zasadach. Jednak nadal można było uniknąć testów i poddać się 14-dniowej kwarantannie, chociaż zachęcano ludzi do pójścia na testy w razie wystąpienia objawów.
Podróże do Islandii
Oprócz kwarantanny, ze względu na bliskość osoby zakażonej, kwarantanna była również stosowana w przypadku osób, które przyjeżdżały do Islandii z niektórych krajów, w których występowała znaczna liczba zakażeń COVID-19.
Początkowo kwarantanna trwała 14 dni po przyjeździe do Islandii. W czerwcu 2020 r. zmieniono jednak przepisy tak, że zamiast poddawać się kwarantannie ludzie mogli wykonać na granicy test PCR, a jeśli wynik był ujemny, kwarantanna nie była konieczna. Jednak wraz z nadejściem lata stało się jasne, że zakażenia pojawiły się w kraju pomimo testów wykonywanych na granicy. W sierpniu 2020 r. ludzie po przyjeździe do Islandii byli zobowiązani do wykonania dwóch testów PCR w odstępie pięciu dni oraz do pozostawania w kwarantannie pomiędzy testami.
W kwietniu 2021 r. wszyscy, którzy przybyli do Islandii z niektórych obszarów wysokiego ryzyka, niezależnie od tego, czy mieszkali w Islandii, czy byli turystami, musieli zatrzymać się w hotelu prowadzonym przez władze islandzkie w celu odbycia kwarantanny. 9 kwietnia 2021 r. Sąd Rejonowy w Reykjavíku orzekł, że rząd Islandii nie może zobowiązać ludzi do poddania się kwarantannie w wyznaczonym miejscu. Ludzie nadal byli proszeni o poddanie się kwarantannie w hotelu, a instrukcje dotyczące tego, co uważano za dopuszczalne warunki mieszkaniowe dla kwarantanny, zostały zaostrzone.31 maja 2021 r. zasada ta została uchylona, ale ośrodki kwarantanny nadal działały dla tych, którzy nie mieli miejsca, w którym mogliby odbyć kwarantannę.
Kiedy Omicron, wariant wirusa powodującego COVID-19, stał się powszechny w społeczności, kwarantanna została zniesiona, ponieważ w szczytowym momencie kwarantanną objętych było aż 14 000 osób. Ze względu na fakt, że wariant Omicron powodował łagodniejszą postać choroby w porównaniu do poprzednich wariantów wirusa, zdecydowano, że skutki kwarantanny stały się poważniejsze niż wpływ ewentualnych zachorowań na społeczeństwo. Następnie kwarantanna została zarezerwowana dla tych, którzy byli narażeni na zakażenie we własnych domach, po czym została całkowicie zniesiona.
Załączony wykres przedstawia średnią liczbę osób dziennie poddawanych kwarantannie w podziale na miesiące, od lutego 2020 r. do lutego 2022 r. W trakcie całej pandemii każdego dnia kwarantannie poddawano średnio 2596 osób.
Wszystkie te ograniczenia wynikały z ustawy o chorobach zakaźnych oraz z rozporządzenia Ministra Zdrowia.
Biuro Izby lekarskiej i Departamentu Ochrony Ludności jest odpowiedzialne za prowadzenie strony covid.is Strona jest regularnie aktualizowana.
